สิงสาราสัตว์

ตั้งแต่สมัยเป็นคอลัมนิสต์ ผมเขียนลงในหนังสือพิมพ์หลายครั้งหลายหน ในระดับ “เพ้อ” เลยทีเดียว พร่ำพูดถึงความดีความงามของ “บ่อนกแก่งกระจาน” อันเป็น “โมเดลการอนุรักษ์” ที่สุดยอดอันหนึ่ง เท่าที่เมืองไทยเคยมีมา

ท่ามกลางอากาศหนาวเย็นยะเยือกแห่งป่าทุ่งใหญ่นเรศวร อุณหภูมิลดฮวบต่ำสิบตั้งแต่สิ้นแสงตะวัน เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าขนท่อนฟืนมาก่อไฟไล่หนาวจนเปลวโชติช่วง ทันใดนั้น เจ้าหน้าที่ที่ส่องไฟฉายเล่นๆ ไปตามพุ่มไม้ ก็ร้องขานออกมาว่า “แมว!” ผมเด้งตัวจากเก้าอี้พลาสติก จนเก้าอี้หักกร๊อบ (เก้าอี้ของเจ้าหน้าที่ กรรม!) พอมองตามแสงไฟฉายไป ไม่อยากเชื่อสายตา ที่เห็นนั่นคือ แมวดาว (Leopard Cat)

1.ขณะที่สัตว์ใหญ่ชนิดอื่นในเอเชียอาคเนย์ อย่างเสือ ช้าง กระซู่ เป็นเป้าสนใจของงานอนุรักษ์มาโดยตลอด วัวแดงกลับถูกมองข้ามไป ทั้งที่ปัจจุบันสถานภาพระดับโลกของวัวแดง (Banteng) คือ “ใกล้สูญพันธุ์” หรือ Endangered โดยก่อนหน้านี้เคยเกือบจะถึงขั้น Critically Endangered มาแล้วด้วย แต่ประชากรวัวแดงในประเทศกัมพูชา ซึ่งฟื้นตัวดีมาก ช่วย #savebanteng ไว้ทัน

คอลัมน์สิงสาราสัตว์ โดย – ปริญญา ผดุงถิ่น สัตว์ป่าที่กำลังเข้าโครงการฟื้นฟูประชากร ซึ่งน่าลุ้นน่าเชียร์อย่างยิ่ง ก็คือ พญาแร้ง (Red-headed Vulture, Asian King Vulture) กรมอุทยานแห่งชาติฯ องค์การสวนสัตว์ และมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ร่วมมือกันผลักดันความฝันของหลายๆ คนให้เป็นจริง ความฝันที่อยากเห็นพญาแร้งกลับมาร่อนลมอีกครั้ง เหนือฟากฟ้าเมืองไทยมีการนำหนุ่มสาวพญาแร้งมาจับคู่กันในกรง เพื่อให้พวกมันฟักไข่หวังให้มีแร้งในกรงมากพอจะปล่อยกลับสู่ธรรมชาติ…