นักวิจัยญี่ปุ่นจาก RIKEN และ ม.โตเกียว พลิกโฉมวงการด้วยพลาสติกที่ละลายในน้ำทะเลได้ในไม่กี่ชั่วโมง ทางออกใหม่เพื่อสู้มลภาวะมหาสมุทรและปกป้องสัตว์ป่า
นักวิจัยจากศูนย์ RIKEN Center for Emergent Matter Science และมหาวิทยาลัยโตเกียวในญี่ปุ่น ได้พัฒนาพลาสติกชนิดใหม่ที่สามารถละลายในน้ำทะเลได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง ถือเป็นนวัตกรรมที่อาจช่วยแก้ปัญหามลภาวะในมหาสมุทรและปกป้องสัตว์ป่าจากภัยคุกคามของขยะพลาสติกในยุคปัจจุบัน
แม้ว่านักวิทยาศาสตร์จะทดลองกับพลาสติกย่อยสลายได้ทางชีวภาพมานาน แต่ทีมวิจัยระบุว่า วัสดุชนิดนี้ย่อยสลายได้เร็วกว่ามาก และไม่ทิ้งร่องรอยตกค้าง ในการสาธิตที่ห้องปฏิบัติการในเมืองวาโก ใกล้กรุงโตเกียว ชิ้นพลาสติกขนาดเล็ก สามารถหายไปในน้ำเกลือได้หลังจากกวนเพียงราวหนึ่งชั่วโมง
ทาคุโซ ไอดะ หัวหน้าโครงการ เปิดเผยว่า วัสดุนี้มีความแข็งแรงเทียบเท่าพลาสติกจากปิโตรเลียม แต่จะสลายตัวเป็นส่วนประกอบเดิมเมื่อสัมผัสกับเกลือ จากนั้น แบคทีเรียตามธรรมชาติสามารถแปรรูปส่วนประกอบเหล่านั้นต่อไป โดยไม่ก่อให้เกิดไมโครพลาสติกที่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำและห่วงโซ่อาหาร นอกจากนี้ เนื่องจากดินมีเกลือ ชิ้นพลาสติกขนาด 5 เซนติเมตร (2 นิ้ว) ยังสามารถย่อยสลายบนพื้นดินได้ในกว่า 200 ชั่วโมง
“วัสดุนี้สามารถใช้งานได้เหมือนพลาสติกทั่วไปเมื่อมีการเคลือบ และทีมวิจัยกำลังมุ่งพัฒนาวิธีการเคลือบที่ดีที่สุด โดยพลาสติกชนิดนี้ไม่เป็นพิษ ไม่ติดไฟ และไม่ปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์” ไอดะกล่าว
แม้ยังไม่มีรายละเอียดเกี่ยวกับการนำไปใช้เชิงพาณิชย์ แต่การวิจัยนี้ได้รับความสนใจอย่างมาก รวมถึงจากภาคอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์
โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติคาดการณ์ว่า มลพิษจากพลาสติกจะเพิ่มขึ้นสามเท่าภายในปี 2040 โดยจะมีขยะพลาสติกลงสู่มหาสมุทร 23-37 ล้านเมตริกตันต่อปี ความพยายามแก้ปัญหาขยะพลาสติกนี้ได้รับการสนับสนุนจากแคมเปญ เช่น วันสิ่งแวดล้อมโลก ซึ่งตรงกับวันที่ 5 มิถุนายน
“เด็กๆ ไม่สามารถเลือกโลกที่พวกเขาจะอาศัยอยู่ได้ เป็นหน้าที่ของเราในฐานะนักวิทยาศาสตร์ที่จะมอบสิ่งแวดล้อมที่ดีที่สุดให้กับพวกเขา” ไอดะกล่าว
แม้ว่าพลาสติกที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพบางชนิดจะยังคงทิ้งไมโครพลาสติกที่เป็นอันตรายไว้ได้ แต่วัสดุนี้สลายตัวเป็นไนโตรเจนและฟอสฟอรัส ซึ่งเป็นสารอาหารที่มีประโยชน์สําหรับพืชและจุลินทรีย์ ที่กล่าวว่าสิ่งเหล่านี้มากเกินไปอาจก่อกวนสิ่งแวดล้อมได้เช่นกัน ดังนั้น ทีมงานจึงแนะนําว่ากระบวนการที่ดีที่สุดอาจเป็นการรีไซเคิลจํานวนมากในโรงงานเฉพาะทาง ซึ่งสามารถเรียกคืนองค์ประกอบที่ได้เพื่อใช้ในอนาคต
อ้างอิง :