Part 5
การปล่อยวางอีกอย่างที่สำคัญซึ่งฟังดูเหมือนทำยาก แต่ไม่เหนือวิสัย พระไพศาล บอกว่าคือ “การปล่อยวางความอยาก” นั่นก็คือ ความอยากหาย หลวงปู่ขาวท่านพูดดีว่า อันความอยากหายจากทุกขเวทนา อย่าอยากหาย เพราะไม่งั้นมันจะเป็นตัวสมุทัยเพิ่มทุกข์ให้กับจิตใจของเรา
ถ้าเราเห็นสัจจธรรมทุกขเวทนาที่มันแสดงที่กายและใจ เราจะเกิดปัญญา มันจะเป็นมรรคที่พาออกจากทุกข์ได้ แต่ถ้าเราอยากหายจากทุกขเวทนา มันจะซ้ำเติมเพิ่มทุกข์ บางทีการวางความอยากหาย…มันช่วยได้นะ
เมื่อ 30 กว่าปีก่อนมาอาตมาไปจำพรรษาที่วัดอมราวดีของหลวงพ่อสุเมโธ ก็รู้จักกับพระรูปหนึ่งท่านเป็นภันเต 12 พรรษา เป็นพระที่ดี มีเพื่อนเยอะ เพราะท่านมีน้ำใจ สุภาพ วันหนึ่งท่านเกิดป่วย อาการท่านก็ทรุดลงไปเรื่อยๆ และแปลกคือว่า หมอแผนปัจจุบันก็รักษาไม่ได้ มาใช้หมอแผนโบราณ แผนตะวันออกก็ไม่ได้ดีขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นสมุนไพร ไม่ว่าจะเป็นการกดจุดฝังเข็ม ท่านเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะ เพื่อนก็มาเยี่ยมท่าน ทุกคนก็จะพูดทำนองว่าหายไวๆ นะ ขอให้ดีขึ้นเรื่อยๆ นะ แต่ทุกครั้งที่เพื่อนมาเยี่ยมท่าน ท่านรู้สึกแย่ เพราะว่าท่านไม่ได้ดีขึ้นอย่างที่เพื่อนอวยพร หรือเพื่อนคาดหวัง
ท่านก็แย่ลงไปเรื่อยๆ ลงไปเรื่อยๆ กระทั่งวันหนึ่งเรียกว่า แทบจะกินไม่ได้ อยู่ได้อีกไม่นาน หลวงพ่อสุเมโธไปเยี่ยมท่าน เพราะว่าท่านอยู่คนละวัด อยู่วัดป่าจิตตวิเวก (เมืองชิตเฮิร์สต์ อังกฤษ) หลวงพ่อสุเมโธเป็นอาจารย์ของพระรูปนี้ชื่อ กิตติสาโร พอไปถึงท่านก็พูดขึ้นมาเลยว่า กิตติสาโร “อย่าพยามหายนะ ถ้าท่านจะตายก็ได้นะ”
พระกิตติสาโรร้องไห้ด้วยความซาบซึ้ง ความรู้สึกมันเหมือนกับว่ายกภูเขาออกจากอก ท่านไม่ได้เสียใจที่อาจารย์พูดแบบนี้ แต่ท่านรู้สึกว่าซาบซึ้งมาก อย่าพยามหายนะ ถ้าท่านจะตายก็ได้นะ ปรากฏว่าพระรูปนี้ดีขึ้นเรื่อยๆ ดีวันดีคืน จนสุดท้ายหาย
ภายหลังก็สึกและก็ไปเป็นอาจารย์สอนกรรมฐานที่แอฟริกาใต้ ความทุกข์ของพระรูปนี้ มันเกิดจากความอยากหาย รู้สึกผิด รู้สึกไม่สบายใจที่ทำให้เพื่อนผิดหวัง เพราะว่าร่างกายไม่ดีขึ้น ท่านอยากจะหายเพื่อไม่ให้เพื่อนผิดหวัง ไม่อยากให้เพื่อนทุกข์ แต่ยิ่งอยากให้หายแล้วมันไม่หายก็ยิ่งหงุดหงิด ยิ่งรู้สึกผิดหวัง
อาจารย์สุเมโธเข้าใจก็เลยบอกท่านกิตติสาโรว่า อย่าพยามหายนะ จะตายก็ได้นะ เรียกว่ายกภูเขาออกจากอกเลยต่อไปนี้ฉันตายได้แล้ว อาจารย์อนุญาตแล้ว ไม่ต้องพยามหาย ก็เลยดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะไม่มีความเครียด เพราะไม่มีความดิ้นรนที่จะหาย ก็อย่างที่หลวงปู่ขาวบอก ถ้าอยากหายมันก็จะเป็นการซ้ำเติมเพิ่มทุกข์ให้ใจ
